กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ในอาณาจักรอันกว้างใหญ่ มีเจ้าหญิงองค์หนึ่ง ในบรรดาเจ้าหญิงหลายองค์ นางไม่ได้รูปงามเช่นเจ้าหญิงองค์อื่นๆ นางมีรูปลักษณ์ธรรมดานี่เอง แต่ด้วยจิตใจอันดีงาม ทำให้นางเป็นที่รักของประชาชน ความไม่เย่อหยิ่ง ความไม่ถือตัว มีน้ำใจ รอยยิ้มแจ่มใสของนางมัดใจประชาชนได้ง่ายดายมีชายมากมายในเมืองที่ทั้ง รูปงาม กล้าหาญ เก่งกาจ ฉลาด ชาติตระกูลดีมาชอบนาง แต่นางก็ปฏิเสธสิ้น เพราะหัวใจนาง มีไว้เพื่อเขาผู้นั้น...
เขาผู้นั้นคือนักดนตรีประจำราชสำนักคนหนึ่งที่ไม่ได้หล่อเหลาหรือเก่งโดดเด่นอะไร เขาเป็นคนธรรมดาคนหนึ่งนี่เอง แต่คนธรรมดาคนหนึ่งในหมู่คนพิเศษ เขาก็โดดเด่นขึ้นมาชายรอบตัวนาง มีมารยาท
ชายรอบตัวนาง มีมารยาทอันงดงามสูงส่ง จนอาจจะเกินไป ซึ่งมันทำให้นางอึดอัด มีสติปัญญาที่เฉลียวฉลาดจนเกินไป ทำให้นางรู้สึกโง่เง่าเมื่อตามบทสนทนาไม่ทัน เก่งกาจเกินไปจนนางรู้สึกด้อยค่า กล้าหาญเกินไปจนนางรู้สึกกลัวว่าเขาเหล่านั้นจะตายไปด้วยเหตุผลงี่เง่า เช่นการไปหาองุ่นทองนอกฤดูกาล ทั้งๆที่นางไม่ต้องการ และที่สำคัญ...เขาเหล่านั้นมีความเป็นผู้นำมากจนเกินไป เขาประสงค์ให้นางตามรอยเท้าเขาทุกฝีก้าว ซึ่งนางไม่ประสงค์เลย
แต่สำหรับนักดนตรีผู้นี้ เขาเป็นคนที่ทำให้นางมีความสุขได้ เพราะเขาไม่ต้องใช้ช้อนสามอย่างในการกินอาหารสามชนิด เขาคุยเรื่องสบายๆด้วยท่าทางน่าสนใจ และเข้าใจได้ เขาเป็นนักเรียนที่ดีในเรื่องที่เขาต้องการเรียนรู้ และเป็นครูที่ดีในเรื่องที่นางต้องการเรียนรู้ เขาไม่ทำอะไรเสี่ยงอันตรายเพราะคิดว่าไม่คุ้มชีวิต และเขาไม่เคยเห็นนางเป็นผู้ตาม
แต่ทว่า....
นางมิอาจหยั่งรู้ว่าเขารักนางหรือไม่ ในสายตาเขา นางอาจเป็นเพียงเจ้าหญิงองค์หนึ่งที่มาฟังดนตรีและสนทนายามว่างเท่านั้น
พระสอนศีลธรรมในโรงเรียน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
นักเรียนได้อะไรบ้างจากพระที่เข้าไปสอนในโรงเรียน