การให้
การให้ แท้จริง คือ ความเอาใจใส่อาทรต่อผู้อื่น ไม่จำเป็นต้องแสดงออกด้วยวัตถุก็ได้ เช่น การตั้งใจรับฟังผู้อื่นพูดระบายความในใจให้เราฟังก็คือวิธีการให้อย่างหนึ่ง เพราะเมื่อเขาระบายความทุกข์ที่ซ่อนอยู่ในส่วนลึกของหัวใจออกมาได้ เขาก็จะรู้สึกว่า ในโลกนี้ยังมีคนเอาใจใส่เขาอยู่ และโลกยังเปี่ยมด้วยความหวัง เพียงความใส่ใจอาทรเล็กน้อยก็คือการให้ที่มีค่าใหญ่หลวงแล้ว ในแถบเอเชียกลาง มีทะเลทาบอยู่ 2 แห่ง คือทะเลสาบกาลิลี และเดดซี ทะเลสาบทั้งสองได้รับน้ำจากแม่น้ำจอร์แดนเหมือนกัน แต่มีความแตกต่างกันตรงที่ทะเลสาบกาลิลีมีสิ่งมีชีวิตทั้งพืช และสัตว์น้ำนานาพันธุ์อาศัยอยู่อย่างอุดมสมบูรณ์ จึงสามารถให้อาหารแก่ผู้คนที่อาศัยอยู่ตามชายฝั่งมากมาย ในทางตรงกันข้ามทะเลสาบเดดซีเป็นทะเลแห่งความตายสมชื่อ น้ำในเดดซีเค็มมาก ระดับความเค็มของมันได้ทำลายสิ่งมีชีวิตวายวอดไปหมด แม้แต่คน หากเผลอไผลไปดื่มกินน้ำในทะเลสาบเดดซีเข้า ก็อาจถึงกับเจ็บไข้ได้ป่วยได้ เรื่องราวของทะเลสาบกาลิลีและเดดซี ได้ให้ข้อคิดที่มีค่าแก่เรา คือ หากเรานำความรู้ที่ได้มาใช้ให้เกิดประโยชน์แก่ผู้อื่น ตนเองก็จะได้ประโยชน์ด้วยปัญญาของเราจะเพิ่มพูนขึ้น เพราะ "การให้" และ "การใช้" ความรู้ที่ได้มา แต่ถ้าหากเราเก็บงำความรู้ไว้กับตัวหมด ไม่ยอมให้ และใช้ให้เป็นประโยชน์ต่อผู้อื่นแม้แต่น้อย เราก็จะเหมือนกับเดดซี ไม่มีโอกาสที่จะเจริญเติบโตได้ เพราะฉะนั้นเราต้องให้ (Give) จึงจะได้รับ (Receive) ถ้าหากชาวนาไม่ให้เมล็ดข้าวแก่พื้นดิน แล้วเขาจะมีโอกาสเก็บเกี่ยวข้าวได้อย่างไร? คนเรามีศักยภาพและมีจิตใจที่เอื้ออาทรต่อผู้อื่นทุกคน ขอเพียงแต่เราขุดเอาศักยภาพและความเอื้ออาทรที่มีอยู่ภายในส่วนลึกของจิตใจออกมา เราก็จะรู้จักเอาใจใส่คนอื่น และรู้จักให้ จงพูดกับตัวเองตั้งแต่บัดนี้ ว่า
ทุกๆ วันข้าพเจ้ามีโอกาสมากมาย ที่จะให้บางสิ่งบางอย่างแก่ผู้อื่น
(Every day I have many chances to give something to others.)
